Voorbeschouwing
Via de Gerlospas gaan we vandaag naar de Grossclockner. Die schijnt supermooi te zijn, dus trekken we daar wat tijd voor uit.
Bij de Iselsberg komen we dan in Tirol, waar we neerstrijken in het plaatsje Lienz.Vandaag bereiken we bijna een hoogte van 2600 meter.
De route is 263 km lang.
We blijven vandaag binnen de grenzen van Oostenrijk.
Het hotel voor vandaag is Hotel Sonne – Lienz in Oostenrijk.
Ons avontuur
Het hotel waar we verbleven kreeg niet echt een 10. De douche was in een bad onder een schuin dak. Staan was geen optie en dat terwijl de hotelkamer behoorlijk groot was. Genoeg om met 4 personen te overnachten. Ook schijnt het voor hotels lastig te zijn om een goede combinatie te vinden tussen de scherpte van het bestek en de taaiheid van de broodjes. Maar ok, we noemen het motoravontuur…
We zijn vertrokken voor een rit naar de Grossglockner. Eerst moest er een klein uurtje snelweg overbrugd worden, voordat we ‘binnendoor’ gingen. De wegen door het dal waren rijtechnisch niet spectaculair, maar de omgeving met uitzicht op de bergen en rivieren, was fantastisch.
Maar op de Gerlospas dienden zich mooie haarspeldbochtjes aan en werd het rijden steeds leuker.
Bij Almhotel Schönmoosalm zijn we gestopt voor de koffie/thee met apfelstrudel. We waren tenslotte in Oostenrijk…
Na de Gerlospas gingen we de Grossglocknerpas op. Ook weer bochten in een mooie omgeving, waar we diverse keren gestopt zijn voor wat foto’s.
Bij de Grossglockner zijn we gestopt voor de lunch.
Na de lunch zijn we doorgereden naar het hotel. Dat was nog maar een klein uurtje. Voor de aankomst nog even getankt.
’s Avonds hebben we een klein deel van Lienz verkend en hebben we gegeten bij restaurant Adlerstuberl.
We hebben daar heerlijk gegeten en we wilden nog wat ijs toe. De ober dacht dat we wel softijs wilden en dat leek ons geen slecht idee.
Daarvoor moest het softijsapparaat wel eerst opgestart worden. Met veel kabaal kwam dat ding tot leven.
De ober vroeg nog of we even geduld hadden. Dat hadden we wel.
Maar de tijd verstreek. De wijntjes raakten steeds op en dat apparaat bleef maar ratelen.
Diverse obers liepen steeds naar het apparaat om te kijken of het goed ging.
Uiteindelijk maar aan een ober gevraagd of het apparaat kapot was.
Nee hoor, hij moet alleen even op temperatuur komen.
Uiteindelijk de moed maar opgegeven en afgerekend. Buiten zagen we dat de temperatuur van het apparaat 40 graden was.
Dat leek ons wat aan de hoge kant. We hebben verderop maar ijs gehaald.
Op de terugweg zagen we dat het softijs inmiddels een temperatuur bereikt had van 67 graden…
Nog even een wijntje gedronken bij een bar vlak bij het hotel en toen was het tijd om de kamer op te zoeken.
Er moest ook nog een blog gemaakt worden.
Morgen naar Italië…
Blauw is zoals gepland, rood is zoals gereden.
Hoogteprofiel
Klik op de foto’s om het fotoalbum te bekijken
Bekijk hier de video’s
Recente reacties